Życie w internacie

Kiedy dowiedziałam się że nie mam za bardzo wyboru i muszę iść do OHP to właśnie mieszkanie w internacie mnie najbardzoej przerażało! ale jak zwykle okazało się że nie jest tak źle jak się może wydawać

A w moim przypadku może nawet lepiej niż w domu? :D w końcu nie muszę słychać codziennie nietrzeźwego ojca i patrzeć jak mama się męczy... oczywiście tęsknię za nią i rodzeństwem, najbardziej za małą Majeczką...

ale i tak po tych trzech tygodniach muszę stwierdzić że jest całkiem ok! już wam wspominałam że koleżanka z pokoju jest naprawdę fajna i chyba już się zaprzyjaźniłyśmy. mieszkamy w segmencie w pokoju dwuosobowym, obok jest pokój trzyosobowy a łazienka jest wspólna dla tych dwóch pokoi... nie jest tu może jakoś extra ale naprawdę ok

nie będe wam pokazywać zdjęć naszego pokoju bo szanuje prywatność koleżanki :)

fajnie że mieszkam teraz tak blisko dużego miasta i mogę sobie wyskoczyć gdzieś na zakupy... zawsze musimy wyjścia zgłaszać wychowawcy i chcą żebyśmy wracali na kolację ale w razie czego można się z nimi dogadać jak chcemy coś dłużej załatwić

a tu kilka zdjęć z ośrodka

Szkoła jak szkoła :D

warsztaty barmańskie :) 

wiadomo! ;)

mroczne korytarze internatu...;)

i szkolne... ;)